En, na een lange tijd, ben ik weer terug met de muziek van de week rubriek. Op reis heeft het ontdekken van nieuwe muziek een beetje stilgestaan. Slecht internet, andere dingen te doen, etcetera. Ik teerde nog op de lijstjes en muziek die ik al had. Hoe minder je op Spotify zit, hoe minder goed je recommended lijstjes worden. Gelukkig ben ik in Nederland weer volop aan het luisteren en ontdekken geslagen, en het hart van mijn Spotify account lijkt weer te kloppen zoals het eerst deed.
Ik deel vandaag met jullie die nummers die ik de laatste tijd maar op repeat blijf zetten. Hier zitten overigens ook nog twee heerlijke salsa-achtige nummers bij, souvenirs van het avontuur in Midden- en Zuid-Amerika.
Any Better – KYTES
De bassline zet wat later in dan in Charlie Puth’s Attention, maar als ‘ie dan inzet, is ‘ie toch wel lekker hoor. Het is een goed alternatief en poppy nummer. In de lijn van Little Comets, Glass Animals en Parcels. Zo’n hoge mannenstem, softe muziek, maar wel pakkend. Ik hou ervan. De melodie, de beat, de combinatie. Dit is zo’n nummer waar ik nog een lange tijd naar zal luisteren waarschijnlijk.
Algorhythm – Childish Gambino
Dacht ik even een nieuw nummer van deze man te hebben ontdekt.. Blijkt het al een jaar oud te zijn (ontdekte ik in een YouTube filmpje van zijn concert). Het is echter pas een paar weken geleden uitgekomen, op zijn nieuwe album, waar nog een paar goede nummers op staan.
Deze muziek laat je gelijk dansen. Mij laat het niet zomaar een beetje dansen, ik ga er helemaal los op. Het pakt je en neemt je me en aan het einde ben je buiten adem van het avontuur. Het heeft iets mysterieus, het heeft diepgang, maar het heeft ook iets mainstreams, iets makkelijks. Je hoeft er maar één keer naar te luisteren, en je bent verkocht. Althans, dat was ik. Het geheel is eigenlijk heel chaotisch, maar toch klopt het.
Endlessly – Alina Baraz
Dit nummer lijkt een soft chill-out nummer, maar vertelt wel een verhaal. Het schreeuwt het niet uit, maar het vertelt het je, langzaam, relaxed, op een rustige manier. En voor je het weet ben je helemaal verloren in deze stem, chille beats, en de droom die zij verkoopt.
Ondanks de zachte stem, zit er genoeg dynamiek in. Neem het stukje “You read me like a horoscope”, en daarna komt die bass er dan ineens zo in. Dat maakt het nummer heel goed en muzikaal, precies dat extra stukje energie en boom geven waar het nodig is. Goed geproduced, maar ook heel fijn gezongen. Ik ga deze vrouw in de gaten houden. Ze had natuurlijk jaren geleden al een goede hit met Fantasy, maar ik moet zeggen dat dit nummer me net iets meer aanspreekt.
Cierro Mis Ojos – Michel el Buenòn
We gooien het even over een hele andere boeg. Stel je voor: Je staat op een houten balkon, aan een geel gekleurd huisje vast. Je kijkt uit over een diepblauwe zee, een haventje, en andere kleine gekleurde huisjes aan het rand van de heuvel waar jouw huis op staat. Je kijkt om je heen, je hoort mensen lachen, kinderen spelen, en dan staat dit nummer aan op de achtergrond. Het enige wat je nog verder mee neemt in de Caribische droom is de zachte wind en de tropische lucht. Je hoeft je ogen niet dicht te doen, maar als je het even doet, zou je overal kunnen zijn.
Dit is letterlijk waar ik me bevond toen ik dit nummer ontdekte. Een van die kleine, fijne geluksmomenten die ik een paar keer per dag ervoer op reis. Dit is overigens een cover, het origineel is van Raphael, en is een stukje ouder.
Ven Devórame Otra Vez – Lalo Rodriguez
Gewoon heerlijk, hoe het begint, meer salsa kun je het wat mij betreft niet krijgen. En voor een salsa nummer best wel veel tekst, en nog redelijk gecompliceerde lyrics. Het is alsof hij maar nét aan alles kan zeggen wat hij wil zeggen. Hij vertelt een verhaal, hij legt het uit. En als je de tekst niet begrijpt, dan kun je altijd nog gewoon gaan dansen.
Pluie Fine – Corine (Polo & Pan Remix)
Ik neem je nogmaals mee… Een vulkaan, een krater met water, een stel toeristen die domme drankspelletjes doen, maar dan gaan de beerpongtafels weg, en kan het echte feest beginnen. En dan wordt Polo&Pan gedraaid, mijlenver van huis, op een strandje in een slapende vulkaan in Nicaragua, en een handjevol mensen danst en laat zichzelf meenemen door de muziek.
Die opbouw aan het begin, nog zonder beat, is super meeslepend. Dan ineens gaat het los, en hoor je duidelijk die Polo & Pan invloeden. En Frans, dat werkt natuurlijk altijd in een house nummer.