De afgelopen weken ben ik weer een beetje terug in de muziek game. Als in: ik ben weer heel wat nieuwe dingen aan het ontdekken. Mijn Discover Weekly was de laatste weken weer on point. En ook de Release Radar geeft me soms nog wel eens een paar mooie gems, maar vormt iets minder vaak een prettig geheel.
Niet alleen nieuwe muziek komt in mijn alsmaar groeiende ‘Nummers die je leuk vindt’ lijst terecht, ook echt hele oude nummers passeren de revue. De laatste maanden ben ik ineens een beetje into Doo-Wop en lekkere jaren 50 hitjes (die allemaal een beetje op elkaar lijken, we moeten eerlijk zijn). Vaak met dezelfde vier akkoorden, of in ieder geval dezelfde opbouw van akkoorden. Ook de meerstemmigheid vind je veel terug, maar eigenlijk vind ik die harmonieën nog wel het mooiste aan die muziekstijl.
Deze oude krakelige hitjes worden vaak ook gesampled in muziek van DJ’s. Zo leerde ik dat het dreamy nummer “Where Angels Fear To Thread” van Disclosure gesampled was. En ook in de nummers van DJ Quads (die altijd gereduceerd worden tot YouTuber achtergrondmuziek) vind je samples terug. Een bekende is toch wel “Life Is But A Dream” van The Harptones. Ik vind het overigens best leuk wat DJ Quads met de nummers doet, maar op de een of andere manier kan ik er niet naar luisteren als ‘gewone’ muziek. Overigens noemt hij de muziek op Soundcloud “No-copyright music for vlogs”, dus daarmee zet je ook wel de toon.
Om even in de Doo-Wop sferen te blijven hangen.. een echt fantastische die ik heb ontdekt is “Gloria” van Cadillacs. Ouder en krakeriger lijk je het bijna niet te kunnen vinden op Spotify, dan zou je toch echt op zoek moeten naar een LP en een platenspeler. Op de een of andere manier vind ik het vooral erg prettig om die nummertjes in de ochtend op te zetten. Een beetje chill wakker worden, soms meezingen en mijn stem een beetje opwarmen, en gewoon fijne vibes. De meer house plaatjes, of alternatieve rock, gebruik ik voor later op de dag als ik een beetje energie nodig heb of wat meer mundane dingen aan het doen ben. Oh en een laatste honorable mention: “Please Say You Want Me” van The Schoolboys (wat een heerlijke namen ook: The Schoolboys, The Harptones, The Classics, The Moonglows..). De persoon die de lead zingt klinkt erg jong (is ook erg jong schijnbaar), maar dat geeft het wel iets bijzonders. Overigens ken ik dit nummer van een filmpje van Bruno Mars van één van zijn concerten, waar hij het met zijn band zingt (en in het specifieke filmpje dat ik zag schiet hij in de lach, erg leuk). Ook weer niet zo gek dat hij dit zong aangezien zijn eerste album Doo-Wops and Hooligans heette, een ode aan de Doo-Wop.
Anyways, er zijn een paar nummer die de afgelopen twee weken in mijn ‘Op Herhaling’ lijst zijn beland, en die wil ik hier een plekje geven.
Tondo – Disclosure, Eko Roosevelt
Link naar nummer
Nadat ik “Where Angels Fear To Thread” had ontdekt, merkte ik dat Disclosure wel echt een diepere laag lijkt te hebben dan hoe ik ze ken uit 2014 en 15. Toen waren ze echt even groot met grootse hits, maar ik snap niet hoe een nummer als deze mij ontgaan is. Bij het lezen van YouTube reacties zag ik dat het een aantal mensen terug bracht bij de Disclosure van 2011, wat schijnbaar een goed jaar was van hun.
Het resultaat hiervan was dat ik gelijk hun album van 2020 ging checken toen ik er op stuitte. Na een korte scan sprong deze er echt voor mij uit. Het doet me denken aan vrolijke festivals, een zorgeloze tijd voor corona (of gewoon een zorgeloze wereld in mijn hoofd), het zonnetje, goede dingen, liefde, vriendschap, lekker dansen. Man man, dit is zomer in een liedje.
Het begin pakt me gelijk met de redelijk simpele akkoorden op wat dénk ik een synth of keyboard is (met wat reverb). Maar je weet dat er nog meer komen gaat. En dan breekt het inderdaad los in een vrolijk, maar diepgaand geheel. Een goede bassline, extra drums, wat trompetten die later worden ingezet. En de cherry op de taart: een hele prettige stem in een taal die ik niet kan verstaan maar waar één en al vrolijkheid vanaf straalt. Het zou misschien leuk zijn om te onderzoeken wat Tondo betekent, en ook de taal waarin wordt gezongen.
Eerst de zanger opgezocht, Eko Roosevelt. Hij is een zanger uit Kameroen. Er is overigens nog een versie van het nummer die erg op die van Disclosure lijkt, dus ik weet niet of het origineel echt dit is, of dat het al eerder is uitgebracht.
I Can’t Stop Thinking About You – The Shadowboxers
Link naar nummer
Haha, “The Shadowboxers” zou op zich ook wel in het rijtje van de Doo-Wop groepen kunnen qua naam. Qua stijl though? Niet helemaal. Het eerste wat ik dacht toen ik dit nummer hoorde was: iets van Phil Collins… En dan specifiek “In The Air Tonight”. Het heeft echt die vibes en bepaalde instrumenten en sequenties lijken daar rechtstreeks vandaan te komen. Daarnaast had het verloop van het lied, de bass en overall feeling wel iets weg van Berlins “Take My Breath Away”. Combineer dat met de stemmen á la Glass Animals meets Foster The People en je krijgt dit. Lekker zoetsappig, laidback en prettig om naar te luisteren. Ook hun andere nummers zijn fijn en de moeite waard, maar alleen deze is tot nu toe in mijn ‘Op Herhaling’ lijst belandt.
Bahamas – All I’ve Ever Known
Link naar nummer
Bahamas staan al meer dan vijf jaar in mijn lijst. Ooit voegde ik het nummer “Lost In The Light” toe. Na het zien van een dansfilmpje van Ashlynn Malia was ik gegrepen door dit nummer. Het heeft iets melancholisch, iets van verdriet, maar ook iets van hoop. Moeilijk te omschrijven. Maar het is mooi, rustig en iets waar je in op kunt gaan. En een hele warme en mooie stem.
Nothing But Thieves – You Know Me Too Well
Link naar nummer
Dit nummer stond al een tijd in mijn lijst (al sinds eind maart vorig jaar!). Soms voeg je dan een nummer toe, luister je er niet echt meer goed naar, en verdwijnt het een beetje tussen de andere nummers (die je dan wat meer luistert). Nu kwam hij op shuffle voorbij en ik was in zo’n modus dat ik alles wel kon aanhoren en ook wel in de mood was voor “ik geef het een kans”. En toen bij dat refreintje merkte ik toch dat ik aan ging. Even weer zo lekker classic NBT beetje mee schreeuwen en headbumpen (zeg maar). Voor mij is er niets meer zo goed geweest als hun debuut album, en ik blijf altijd een speciale herinnering houden aan dat optreden in die niet al te grote tent op Down The Rabbit Hole, toen ze nog die energie, spirit en levendigheid hadden van zo’n hard knokkende band en we letterlijk weggeblazen werden door de live vocals.
Op een gegeven moment kunnen de nummers wat schreeuwerig gaan aanvoelen, en hoewel dit nummer dat ook heeft ,vind ik het goed gedoseerd en heb ik het toch weer eventjes gedeeld met mijn mede fan-vriendin (die ook minder naar ze luistert dan vroeger).
my future – Billie Eilish
Link naar nummer
Deze is ook op mijn herhaling lijst beland. Ik vind de verandering van het ritme echt heel interessant in het midden van het nummer. Het begint een beetje mysterieus en meer beladen, daarna wordt het ineens wat vrolijker.
Vooral het stukje “Can’t you hear me, I’m not coming home”, geeft me een heel voldaan gevoel. Daarin pakt het nummer me echt, die opvolging van akkoorden. Die mineur is natuurlijk hetgeen wat Billies nummers interessant maakt. Sowieso is het bijna altijd de mineur die me pakt haha, vooral als het een beetje onverwachts is of niet te vaak gebeurt.
Dit nummer ontdekte ik in een video van Us the Duo, die al jarenlang elk jaar een mash-up video maken van alle nummers van dat jaar. Ze zijn onlangs begonnen met vloggen, familyvlogging welteverstaan, dat is weer een klein beetje jammer. Maar hun jaarlijkse mash-ups blijven goed en leuk, vooral als je er dan weer eentje bekijkt uit het jaar 2015 ofzo, en wordt teruggegooid naar dat jaar met alle hits die we toen hadden (2015 was natuurlijk het jaar van Drank & Drugs haha, maar aangezien het een Amerikaans stel is zullen we die niet terugvinden in hun overzicht).