Twee jaar geleden, op 1 november 2018, begon ik met het schrijven van een boek (een draft) in één maand. Ik was aangestoken door de NaNoWriMo challenge: 50.000 woorden op papier zetten in de maand november. Het komt oorspronkelijk uit de Verenigde Staten, daar heet het voluit de National Novel Writing Month. Uiteindelijk is het de bedoeling dat die 50.000 woorden een boek vormen, of in ieder geval, een eerste versie van een boek.
Ik heb even teruggekeken in de versiegeschiedenis van mijn document, en zie dat ik op 5 november eigenlijk pas was begonnen met schrijven. Ik ging verder met een verhaal waar ik ooit al aan was begonnen, dus ik had al wel wat op papier staan. Dus toen, op 5 november begon ik aan mijn intense schrijf maand. Al snel merkte ik dat 50.000 woorden wel erg veel was. Als je het elke dag consistent doet, dan kan het zeker wel lukken, maar er glipten hier en daar wat dagen doorheen. Soms ging ik direct door vanuit werk bijvoorbeeld eten bij een vriendin, en kwam ik laat thuis en moest ik weer slapen, omdat ik de volgende dag moest werken. Of had ik een gezellige avond gepland met mijn vriend, dan was het ook wel lastig om nog te zeggen om tien uur ‘s avonds: ik moet nog even schrijven. Ik heb het wel zo goed en zo veel als mogelijk geprobeerd. Ik kan me nog herinneren dat we onderweg zaten in de trein voor een weekendje weg, en ik in de trein op mijn telefoon nog wat heb zitten schrijven. Ik denk dat het leukste nog was om elke dag, ondanks fulltime werken en een volle agenda, dat momentje te pakken om te schrijven. Ik stond ook vaak vroeg op om voor mijn werkdag nog wat te schrijven, en heb ook wel eens tot drie uur ‘s nachts geschreven, omdat ik dan ook ineens een vlaag van inspiratie en energie had.
Goed, de 50.000 woorden, dat werd hem niet meer, maar ik was wel trots op de 20.000 woorden die ik wél had geschreven. Eigenlijk was voor mij één van de grootste redenen om het te proberen het af kunnen schrijven van een verhaal. Of in ieder geval wat langer aan hetzelfde verhaal werken, in plaats van elke keer weer een nieuw verhaal te beginnen na een aantal pagina’s schrijven. Ik kan me herinneren dat ik een keer een soort oriëntatie middag had op de Filmacademie in Amsterdam. Ik had in mijn hoofd dat ik misschien scenario schrijver wilde worden, en je kon een middag een soort workshop krijgen van één van de docenten daar. We zaten aan een grote tafel met een tiental andere mensen, en iedereen stelde zich voor en vertelde waarom hij geïnteresseerd was in dit vak. Toen ik vertelde dat ik best veel schreef en ook wel verhalen schreef, vroeg de docent mij één ding: “en schrijf je die verhalen dan ook af?”. Ik bedacht me dat ik dat eigenlijk nooit deed, op één soort kort verhaal na wat ik ooit had geschreven. En toen zij hij: “want het is heel leuk om telkens aan iets nieuws te beginnen, maar de kunst zit hem in het afschrijven van een verhaal, het uitdiepen van het verhaal, juist ook wanneer het even lastig is.” Het was iets in die trant, maar het is me wel altijd bijgebleven. Dus toen ik twee jaar geleden verder ging met dit verhaal, waar ik ooit aan was begonnen, had ik één voornemen: Ik ga dit verhaal hoe dan ook afschrijven.
Na november 2018 wilde ik graag verder, en heb ik die december en januari er ook veel aan gewerkt. Rond het einde van de lente had ik mijn verhaal zo goed als af. Ik zat ergens in de 100 pagina’s, en had ondertussen bijna 70.000 woorden op papier. Meer dus dan de 50.000 die ik in november had willen schrijven. Mijn plan was om het te reviseren, te laten controleren en voorzien van feedback door een aantal bekenden, en daarna het proces te beginnen van uitzoeken hoe ik het gepubliceerd kon krijgen.
Het is alweer een jaar verder sinds ik daarmee bezig was. Ik heb in die tussentijd nog wel veel dingen aangepast en verbeterd aan mijn verhaal, maar ben daar eigenlijk nog steeds mee bezig. Tijdens de lockdown had ik ineens wat meer tijd en heb ik er weer wat aan gewerkt, maar het tempo is wat vertraagd sinds die november.
Ik had dus wel weer zin in in die schrijf spirit die ik toen had, maar ik wilde niet aan een nieuw verhaal beginnen voordat ik mijn andere verhaal had afgemaakt (en dat is meer controleer- en reviseer werk dan echt stukken schrijven). Ik weet ook niet meer of ik er nog steeds zo enthousiast over ben dat ik het echt wil publiceren, maar wil het wel helemaal tot het eind afmaken en alles hebben verbeterd, zodat het in ieder geval een verhaal is, wat ik zelf altijd terug kan lezen, of wat ik aan andere mensen kan laten lezen.
Nu wilde ik iets anders om in die schrijf spirit te komen, en echt even weer veel te schrijven, die motor weer startende hebben. De blog draait al jaren, maar draait niet echt, alleen bij vlagen. En daar moet verandering in komen. Ik daag mezelf daarom dit jaar uit, om tijdens deze NaNoWriMo ook elke dag te schrijven, maar dan voor mijn blog. Twee jaar geleden had ik 20.000 woorden, daar doe ik een schepje bovenop, en maak ik 30.000 woorden van. 1000 woorden is ongeveer het gemiddelde aantal woorden dat ik gebruik voor een blogpost, dus dat zou dan resulteren in één blogpost per dag voor de hele maand november. Ik vind het in ieder geval een leuke challenge.
Bij het publiceren van een blogpost komen natuurlijk ook andere dingen kijken. Het plaatsen op je site, de foto uitkiezen, het stuk nog een paar keer doorlezen en de foutjes eruit halen en het ook wat verbeteren. Ik wil natuurlijk nog wel kwaliteit blijven posten. Ik moet nog kijken of ik het ga redden om per dag 1000 woorden te schrijven, en het dan op dezelfde dag ook te posten. Nu heb ik een makkelijke post, maar mijn blogs kunnen ook heel inhoudelijk zijn, en dan is er soms wat meer research werk voor nodig en kan het ook wat langer duren voordat je die 1000 woorden op papier hebt. In eerste instantie dacht ik eraan om 30 posts te schrijven, en daarna twee per week te publiceren, zodat ik voor de komende paar maanden gebakken zit. Maar dat is eigenlijk niet zo leuk, want het is interessanter om in te spelen op wat er gebeurt in de wereld, en over dingen te kunnen schrijven die op dit moment in mijn leven gebeuren. Dat is over een paar maanden misschien al oud nieuws. Dus ik ga het denk ik maar gewoon proberen om elke dag een blogpost te schrijven en te posten. In ieder geval, zo goed als dat me lukt, en anders sukkelen ze er in de maand december nog een beetje achteraan. En hopelijk ben ik dan in zo’n goede flow dat ik het vol kan houden. Dagelijks bloggen zal ik niet constant volhouden, maar ik denk dat één, twee of drie keer per week wel zou moeten lukken.
De blogs zullen eigenlijk gewoon hetzelfde zijn zoals normaal. Over muziek, Psychologische thema’s, duurzaamheid, random dingen, het leven. Terugkerende rubrieken, nieuwe rubrieken of gewoon losse fladders, het is maar net wat er soms bij me aan komt waaien. Ik ben heel benieuwd hoe dat zich in deze maand gaat ontwikkelen. Wellicht, als ik eenmaal ben begonnen en een paar dagen bezig ben, zal ik steeds weer geïnspireerder raken.